Wypadek na torach

...i to mnie w tych mediach regionalnych przeszkadza, że poza tym, że napiszą, że ktoś wpadł pod pociąg to poodciekać co się stało po to nikomu nawet do głowy nie przyjdzie. Sucha informacja na klika linijek plus jakieś zdjęcie odbiegające od tematu...a o pociągu atomowym, który jechał przez Sieradz parę miesięcy temu dalej nic nie wiem...

Gdzie Ty człowieku widziałeś wolne miejsca w pociągu o 18.26?! Jechałem tym pociągiem, stałem (cisnąłem się) w korytarzu razem z 9 innymi osobami.

ej dziennikarze, opiszcie lepiej ta sprawe, bo macie wreszcie pole do popisu :P sadzac po komentarzach

Witam. Ja również brałam udział w tym wypadku. To była jakaś masakra! Matki z rocznymi dziećmi na rękach w pociągu który ponad 2h stał bez włączonego światła. Jak można w ten sposób traktować pasażerów? Dzieci płakały, bały się, bo ciemno, zero zrozumienia, zero organizacji, zero jakiejkolwiek logiki! Często podróżuję na trasie Sieradz - Łódź, pociągi są tak przeładowane że ludzie na niektórych stacjach nie mogą już wsiąść, i rezygnują z podróży. Pasażerowie stoją na korytarzach, cisną się, przepychają, przewracają, kłócą, a konduktor nawet matki z dzieckiem do swojego wagonu nie wpuści, jeszcze sobie jaja z nas robi i się podśmiewa. Po co my kupujemy te bilety? Żeby jechać jak zwierzęta? To jest paranoja jakaś! Często podróżuję z dzieckiem, które musi siedzieć na podłodze w korytarzu deptane przez innych pasażerów, a dziecko wiadomo ponad godziny jazdy na stojąco nie wytrzyma. Mało tego, pociągi są pospóźniane nawet po godzinie czasu, a na wielu stacjach nie ma nawet kawałka daszka, żeby można było się schronić przed deszczem czy śniegiem. Takie są realia w Kolei polskiej. Kolej powinna być przygotowana na takie sytuacje, zarówno na wypadki jak i na przepełnienie pociągów, zawsze powinien być jakiś rezerwowy wagon, na wszelki wypadek. Ale to jest Polska, nie ma się co dziwić, tylko jak tu się normalnie poruszać, skoro są takie sytuacje.

Pozdrawiam pasażerów pechowego pociągu.

Brałem udział w tym zdarzeniu. Miejsce wypadku to tory stacji Zduńska Wola od wschodniej nastawni po wiadukt kolejowy. Wypadek wypadkiem – dobrze, że nie tragiczny.
Tragicznie jednak zachowały się Przewozy Regionalne wobec własnych pasażerów. Wielu z nich rozumiało zaistniałą sytuację i czekało na przyjazd służb, które musiały wykonać swoja pracę. Oględziny trwały dość długo. Zaraz po wypadku pojawił się pierwszy komunikat, że zostanie podstawiony pociąg zastępczy – godz. gdzieś koło 16:40. Pasażerowie wyczekują cierpliwie komunikacji zastępczej w ciemnym zimnym pociągu. Minęła 17:00 czekamy dalej. 17:30 – dowiadujemy się, że będzie problem gdyż nie ma wolnej jednostki do podstawienia (mimo, że w Sieradzu stały dwie wolne) – musimy czekać. Ludzie powoli się denerwują, zaczynają wydzwaniać po znajomych by załatwić sobie transport. Część ludzi wychodzi z pociągu a po torach co jakiś czas przejeżdżają pociągi towarowe. Nikt nie kontroluje sytuacji – o kolejną tragedie nie trudno. Koło 18:00 dowiadujemy się, że jednostkę która brała udział wypadku zostanie zaciągnięta pod perony stacji ZW przez inny pociąg. Każdy myśli, że będzie to pociąg rozkładowy, który jedzie do Łodzi Kaliskiej a w ZW jest o 18:26 i po odholowaniu będziemy mogli się do niego przesiąść i odjechać do miasta włókniarzy. Jak się okazało po pół godzinie pociąg ten przemknął koło nas tylko – ponoć był przepełniony chociaż ¼ miejsc była wolna. Mija 2 godzina oczekiwania na pociąg zastępczy – dalej nikt nic nie wie. Koło 19:00 dowiadujemy się, że w naszą stronę z Łodzi Kaliskiej jedzie pociąg zastępczy. W tym samym czasie pod nasz pociąg podjeżdża pusta jednostka nie wiadomo skąd i podpina się pod nią by ja odholować pod perony stacji ZW. Dostajemy informację, że mamy udać się na peron 4. Koło 19:40 podjeżdża pociąg z ŁK – jak się okazuje zastępczy to pociąg relacji ŁK-Kalisz. Pasażerowie tego pociągu zostają poproszeni o przesiadkę do pociągu widma, który nas odholował a my udajmy się ich pociągiem z powrotem do Łodzi tak jakbyśmy nie mogli jechać tamtym wcześniej– 3 godziny chaosu i ciężkiego do zrozumienia toku myślenia PR!!!

bez przesady z tym tytułem - tragiczny.Gdyby ginął to można by nazwać tragiczny.Facet miał niewątpliwie pecha ale raczej pomimo swojej nieuwagi może mówić wręcz o szczęściu panie/pani/ dziennikarzu, że w starciu z pociągiem stracił tylko stopę.

i tak dziadek miał farta....

na głupotę ludzką nie ma lekarstwa!
raz się uda a raz nie