Dziś Międzynarodowy Dzień Teatru

Inicjatorem powołania tego festiwalu był Międzynarodowy Instytut Teatralny (ITI), to dzięki niemu na jednej scenie po raz pierwszy spotkały się teatry z obu stron żelaznej kurtyny.

Jak mówił dziś w Naszym Radiu Jerzy Kaszuba z Sieradzkiego Centrum Kultury, Międzynarodowy Dzień Teatru to święto wszystkich ludzi.

- ...zarówno aktorów jak i widzów, ponieważ teatr jest wtedy kiedy jest i aktor, i widz. Sami widzowie nie tworzą teatru, ani sami aktorzy. Jeżeli atkorzy grają ciekawą sztukę, gdzie jest interesująca opowieść, to ludzie ze skupieniem oglądają i nie tylko miło spędzają czas, ale też wynoszą z teatru jakąś naukę. Zastanawiają się nad życiem, zaczynają myśleć o sprawach, o których w codziennym życiu zapominają. Teatr jest zwierciadłem życia.

Prowadzący w SCK zajęcia teatralne dla młodzieży Kaszuba, zwraca też uwagę na rolę słowa i to nie tylko w teatrze. Gość porannego programu w Naszym Radiu odniósł się też do tego jak w XXI wieku, w czasach komunikacji przez internet, ubożeje słownictwo i pogarsza się sposób mówienia młodych ludzi.

- Młodzi ludzie poprzez rozmaite nawyki komórkowe, internetowe, poprzez tempo życia zaczynają mówić tylko strzępkami słów skrótami. Uważają, że mówienie zdaniami rozwiniętymi jest stratą czasu i zapominają o tym, że ważne jest to jak się mówi. Nasz język ma wiele pięknych dźwięków, ma swoją melodię, muzykę.

Poniżej publikujemy też orędzie na Międzynarodowy Dzień Teatru , bo 27 marca od 1962 r. co roku rozsyłana jest taka wiadomość, tłumaczona na ponad 20 języków, napisana przez wybitnego człowieka teatru. Dzieli się on w niej swoimi przemyśleniami na temat teatru i sytuacji na świecie. W tym roku autorem orędzia jest Brett Bailey - dramaturg, reżyser teatralny działający w RPA.



Orędzie Międzynarodowego Instytutu Teatralnego na Międzynarodowy Dzień Teatru 27 marca 2014


"Gdziekolwiek na Ziemi mieszkają ludzie, rodzi się tam niepowtarzalny Duch Teatru.
Pod drzewami w małych wioskach a także na nowoczesnych scenach światowych metropolii;
w szkolnych korytarzach, na polach i w świątyniach;
w slumsach i na miejskich placach, w domach kultury i piwnicach biedaków,
ludzie zbliżają się do siebie, by współuczestniczyć w efemerycznych światach teatralnych, które
tworzą, by wyrazić swą ludzką złożoność, różnorodność, słabość,
w żywym ciele, w oddechu, w głosie.
Spotykamy się, by szlochać i by pamiętać;
by śmiać się i rozmyślać;
by uczyć się, by zaświadczać, by marzyć.
Spotykamy się, by zamyślić się nad zręcznością techniki i by ucieleśnić bogów.
Aby wspólnym westchnieniem zachwycić się pięknem, połączyć współczuciem, czy przerazić
złem.
Przychodzimy po energię i siłę.
By uczcić bogactwo naszych kultur i wymazać granice, które nas dzielą.
Gdziekolwiek na Ziemi mieszkają ludzie, rodzi się tam niepowtarzalny Duch Teatru.
Zrodzony ze wspólnoty, przebiera się w przeróżne maski i kostiumy naszych tradycji.
Zaprzęga nasze języki, rytmy i gesty, by oczyścić przestrzeń pośród nas.
I my, artyści obcujący z tym pradawnym Duchem, czujemy się zobowiązani przekazywać go
poprzez nasze serca, nasze umysły i nasze ciała, by ukazywać nasze realia w ich codzienności i
tajemnicy.
Jednakże dziś -gdy miliony ludzi walczą o przetrwanie, cierpiąc pod władzą reżimów lub drapieżnego kapitalizmu,
uciekając przed wojną, czy ubóstwem;
dziś, w świecie, w którym nasza prywatność jest naruszana przez tajne służby, a nasze słowa są
cenzurowane przez wścibskie władze;
gdy lasy są unicestwiane, gatunki skazywane na wyginięcie, a oceany - zatruwane,

- co winniśmy przekazywać?
W świecie nierównych sił, gdzie hegemoniczne rozkazy próbują nas przekonać, że jedna
narodowość, jedna rasa, jedna płeć, jedna orientacja seksualna, jedna religia, jedna ideologia, czy
jeden szablon kulturowy jest ponad innymi - czy w takim świecie naprawdę da się bronić wolności
sztuki od porządków społecznych?
Czy my, artyści scen, przystajemy na zdezynfekowane żądania rynku,
czy też korzystamy z naszej władzy, by oczyszczać serca i umysły, gromadzić ludzi wokół nas,
inspirować, oczarowywać i komunikować,
aby stwarzać świat z nadziei i szczerego współdziałania?"


Z języka angielskiego przełożył Paweł Paszta
Polski Ośrodek ITI